Kelthas

Pole bitwy. Biegniecie spoceni, zdyszani, adrenalina pulsuje w waszych żyłach. Ty i Twój oddany kompan. Słyszycie, jak biegną, by was dopaść... Przeskakujecie przez tych, którzy już polegli, nie chcecie dołączyć do nich. Zerkacie na siebie i wiecie, że dalsza ucieczka nie ma sensu... Stajecie i odwracacie się gotowi do odparcia ataku. Jedyne, co udaje Ci się zrobić przed przyjęciem ciosu na Twój pawęż jest wykrzyczenie imienia Waszego boga „Kelthasie!”
***
...słysząc wezwanie boga przez Twego kompana czujesz przypływ sił. Unosisz delikatnie kącik ust, a ręka sama sięga po strzałę. Naciągasz cięciwę, czujesz moc, jaka przez Ciebie przepływa... Celujesz, wypuszczasz... Wróg pada, zanim zdążył zamachnąć się na Twojego towarzysza broni...
***
Jesteś gotowy na przyjęcie ciosu na Twój pawęż. Stoisz na rozstawionych nogach pewnie, a na Twojej twarzy nie widać strachu. Wiesz, że Barattar jest z wami. Że wam błogosławi. Wasz trup dzisiaj nie dotknie tej ziemi...


Bóg wojowników i łowców. Solidna Tarcza, Mocne Cięcie, Pewny Chwyt, Niechybiająca Strzała. Każde imię Kelthasa jest właściwie. Zarówno wojownicy jak i łowcy wznoszą do niego modły czy to na polu bitwy, podczas potyczki karczemnej, czy to tropiąc zwierzynę, albo po prostu przygotowując się do drogi. Obdarowuje swoich wyznawców siłą i zręcznością, która jest im potrzebna wyjść z opresji obronną ręką.


Główna świątynia znajduje się (…)

Święto – [data]

Wyznawców poznasz po tym, że mają miecz przy pasie, lub łuk na plecach.

Pozdrowienia/powiedzenia:
„Oręż w dłoń!”
„Do walki, pokonać ich!”
„Kelthasie! Bądź naszą tarczą!”
„Niech Kelthas da nam siłę.”

Kolory Kelthasa – kolory zbroi pełnych, średnich pancerzy. Metaliczne kolory, brązy.